Osnova témat

  • Základní informace

    Rozsah přímé výuky: 28 hodin

    Rozsah domácí práce: 62 hodin

    Vyučující: Liana Hotařová

    Kontakt: liana.hotarova@tul.cz

    Podmínky zkoušky: Studenti plní veškeré zadávané úkoly v průběhu semestru. Zápočet je udělen po splnění všech podmínek pro udělení zápočtu: odevzdání všech zadaných úkolů (minimálně 80 %) na e-learning, prezentace na hodině i plnění průběžných testů. Na ústní zkoušce student prokáže znalost všech zadaných témat na odpovídající úrovni.

    Úkoly pro samostatnou práci: Cvičení na Moodlu.

    Popis: Předmět se zaměřuje na základní syntaktické pojmy a vztahy, na problematiku struktury jednoduché věty, a na souřadné a podřadné souvětí. Pozornost je věnována základním větným členům a jejich typům. Jednotlivé jevy jsou při praktických cvičeních analyzovány, popisovány, demonstrovány na ukázkových větách a také na autentických textech.

    TEMAS:

    1. Introducción (palabra, enunciado, sintagma, oración)
    2. Oración simple, compuesta, compleja, proposición, sustantiva, adjetiva, adverbial; modo
    3. Descripción sintáctica
    4. Sintagma nominal y adjetivo
    5. Sintagma preposicional, adverbial, verbal
    6. Complemento directo, indirecto, de régimen
    7. Complemento agente, circunstancial, predicativo
    8. Oración
    9. - 12. Análisis oracional (arbolitos)

    SYN - copias:

    1. Forma y uso del presente de subjuntivo y del pretérito imperfecto de subjuntivo
    2. Expresar duda y probabilidad
    3. Expresar la opinión y comunicar
    4. Expresar influencia, sentimientos y deseos
    5. Expresar constataciones y juicios de valor
    6. Oraciones relativas (hacer referencia a personas y cosas)
    7. Oraciones adverbiales: expresar tiempo
    8. Oraciones adverbiales: expresar condición I
    9. Oraciones adverbiales: expresar condición II
    10. Oraciones adverbiales: expresar finalidad
    11. Oraciones adverbiales: expresar consecuencia

    Povinná literatura: 

    GÓMEZ TORREGO, Leonardo. 2010. Análisis sintáctico. Teoría y práctica. 2. vyd. Madrid: SM. ISBN 978-8467-54134-2.

    PAMIES BERTRÁN, Antonio - VALEŠ, Miroslav. 2015. El subjuntivo espaňol y su equivalencia en checo. Granada: Educatori/Granada Lingvistica. ISBN 978-84-943804-7-1.

    Doporučená literatura: 

    GÓMEZ TORREGO, Leonardo. 2011. Gramática didáctica del español. Madrid: SM. ISBN 978-8434-85440-6.

    REAL ACADEMIA ESPAÑOLA. 2009. Nueva gramática de la lengua española. Madrid: Espasa Libros. ISBN 978-84-670-3207-9.

    ZAVADIL, Bohumil ‒ ČERMÁK, Petr. 2008. Sintaxis del español actual. Praha: Karolinum. ISBN 978-80-246-1142-6.

  • 1. Enlaces

  • 2. Oraciones subordinadas - sustantivas, adjetivas, adverbiales

    Clasifica las siguientes oraciones (sustantiva, adjetiva, adverbial):

    No entiendo lo que me dijiste.

    Se lo diré antes de que venga.

    Lo importante es que todos estén bien.

    El coche que compré ayer es verde.

    Cuando viaje a España, lo primero del todo visitaré Toledo.

    La casa donde vivió es un museo.

    Mi suegra, que nunca se calla, me hizo una tarta.

    Me preguntó si podía venir.

    Estamos estudiando porque el profe es muy exigente.

    Prepararemos tantas hamburguesas como digas.

  • 3. Oración simple, compuesta, compleja, proposición, sustantiva, adjetiva, adverbial; modo

    1. Jsme rádi, že přijdeš. - Nos encanta/nos alegra que vengas. Nos alegramos de que vengas.
    2. Jsme rádi, že jsi přišel. - Nos alegramos de que/Nos alegra que vinieras/llegaras/hayas venido/hayas llegado.
    3. Mrzí ho, že si se na něj naštvala. - Siente/Lamenta que te hayas enfadado con él.
    4. Nechtěli, abys to udělala. - No querían que lo hicieras/hicieses.
    5. Nevěřil, že přijdeš pozdě. - No creía que vinieras/vinieses tarde.
    6. Bylo nutné, abys mu odpustila. - Era necesario/Fue necesario que le perdonara/perdonase.
    7. Není možné, abys cestovala sama. - No es posible que viajes sola.
    8. Napsal nám, že nás rád uvidí. - Nos escribió que se alegraba de vernos./que tenía ganas de vernos.
    9. Napsal nám, že se s námi setká. Nos escribió que se reuniría con nosotros/se encontraría/que quedaría con nosotros.
    10. Byl rád, že se s námi setkal. - Se alegró de habernos encontrado/visto.

  • 4. Sintagma nominal y adjetivo

    • 1. María ignoraba que Juan no había llegado.

      2. No es normal que estudies todos los días.

      3. No es normal estudiar todos los días.

      4. Le dijo que se había comprado un coche nuevo.

      5. Me sorprende que lo digas.

      6. No sé si lo has comprendido bien.

      7. Tomar vino cada día trae consigo ciertos beneficios.

      8. La ciudad donde vivo es muy grande.

      9. Llévate la tarta que te he hecho.

      10. Juanjo fue admirado por sus amigos.

       

       

  • 5. La descripción sintáctica

  • 6. Complemento directo, indirecto

  • 8. Verbo

    Análisis morfo-sintáctico de la oración:

    Se fue de casa a los 14 años para vivir y trabajar con los pescadores locales, que le enseñaron una habilidad muy importante: el buceo.

  • 9. Verbo, adverbio y enlaces

    • Compara tus oraciones:

      1.  Když prší, nechce se mi jít do práce. – Cuando llueve, no me apetece ir a trabajar.

       2.  Když budu mít čas, napíšu mu e-mail. – Si tengo tiempo, voy a escribirle un email.

       3.  Až se vrátí, pozvu ji na oběd. – Cuando vuelva, la invito a comer.

       4.  Volám ti, abys neudělal nějakou blbost. – Te llamo para que no hagas una tontería.

       5.  Kdybych si to nemyslel, neříkal bych ti to. – Si no pensara eso, no te lo diría.

       6.  Kup si něco k jídlu, abys neměl hlad. – Cómprate algo para que no tengas/sufras hambre.

       7.  Kdybychom měli víc času, byli bychom si prohlédli katedrálu. – Si hubiéramos tenido más tiempo, habríamos mirado/recorrido la catedral.

       8.  Je důležité, abys tomu dobře rozuměl. – Es importante que lo comprendas.

       9.  Možná ti dobře nerozuměl. – Puede que no te haya comprendido bien.

       10.  Kéž bych tady měl svůj fotoaparát. – ¡Ojalá llevara mi cámara de fotos!

       11.  Doufám, že jsi to dokončil. – Espero que lo hayas acabado.

       12.  Chci, aby to všichni věděli. – Quiero que todo el mundo lo sepa.

       13.  Věřím, že je inteligentnější než ty. – Creo que es más inteligente que tú.

       14.  Chtěl jsem, aby si mě všimla. – Quería que se fijara en mí.

       15.  Nevěřil jsem, že by to bylo možné. – No creí/creía que fuera/fuese posible.

       

  • 10. Revisión final